Η μικρή Μαγισσούλα χασμουρήθηκε γλυκά. Ήταν ώρα για ύπνο∙ έξω είχε ήδη βγει το μεγάλο, φωτεινό φεγγάρι και το δωμάτιό της γέμισε ασημένιες λάμψεις.
Έσβησε το κεράκι της, κούρνιασε στο κρεβατάκι της και τύλιξε γύρω της την κουβέρτα με τα μικρά αστεράκια.
Ξαφνικά… φφσσσστ!
Ένα μαγικό φως άρχισε να στριφογυρίζει πάνω από το μαξιλάρι της. Από το φως εμφανίστηκε αργά ένα διπλωμένο χαρτί που έπεσε απαλά στα χέρια της.
Ήταν ένα μαγικό γράμμα!
Το άνοιξε προσεκτικά και διάβασε:
«Μαγισσούλα μας, γύρισε στο σπίτι!
Έχουμε μια έκπληξη για εσένα.
Με αγάπη,
Οι γονείς σου.»
Τα μάτια της άνοιξαν διάπλατα. Το χαρτί έλαμπε σαν να είχε πάνω του φεγγαρόσκονη.
«Μια έκπληξη; Τώρα; Το βράδυ;» ψιθύρισε.
Πετάχτηκε από το κρεβάτι, φόρεσε τις μικρές της παντόφλες και άνοιξε το παράθυρο. Το φεγγάρι την κοίταζε καμαρωτό από ψηλά.
«Εντάξει! Πάω!» είπε χαμογελώντας.
Πήρε τη μικρή της σκούπα, ανέβηκε πάνω της και βζζζιιιν! πετάχτηκε στον ουρανό. Πετούσε πάνω από τα δέντρα, τα σπίτια και τα φωτισμένα σύννεφα, ενώ το φεγγάρι της έδειχνε τον δρόμο.
Σε λίγο είδε το σπίτι της να λάμπει ζεστά. Στο μπαλκόνι την περίμεναν οι γονείς της με ένα κουτί δεμένο με χρυσή κορδέλα.
Η Μαγισσούλα προσγειώθηκε απαλά και έτρεξε κοντά τους.
«Τι είναι; Τι είναι;» ρώτησε γεμάτη αγωνία.
Η μαμά της χαμογέλασε.
«Άνοιξέ το και θα δεις.»
Και μέσα στο κουτί…
Μια μικρή φεγγαρόλαμπη γάτα, με μάτια που έλαμπαν σαν αστεράκια!
«Είναι δική σου, μικρή μας Μαγισσούλα. Για να σου κρατάει συντροφιά τα βράδια.»
Η Μαγισσούλα αγκάλιασε τη γατούλα, γελώντας από χαρά.
Ήταν το πιο μαγικό βράδυ της ζωής της.
Και έτσι, με το φεγγάρι να φωτίζει το δωμάτιο και τη νέα της φίλη κουλουριασμένη στα πόδια της, η Μαγισσούλα αποκοιμήθηκε γλυκά. 🌙✨
