Στο μικρό μαγικό χωριό, η Λιλίκα, η μαγισσούλα με το μοβ καπέλο, καθόταν στην αυλή του σπιτιού της.
Ο ήλιος έλαμπε πάνω από τα δέντρα, και τα πουλάκια κελαηδούσαν χαρούμενα.
Η Λιλίκα κρατούσε στο χέρι της ένα τετράδιο και σκεφτόταν:
— «Σε λίγες μέρες ανοίγει το σχολείο! Πρέπει να ετοιμαστώ.»
Γύρισε και είδε τη γιαγιά της που πότιζε τα λουλούδια.
— «Γιαγιά, τι χρειάζομαι για το σχολείο;» ρώτησε.
Η γιαγιά χαμογέλασε.
— «Θα χρειαστείς μολύβια, τετράδια, τη σχολική σου μπέρτα και, φυσικά, χαρά στην καρδιά!»
Η Λιλίκα έτρεξε μέσα στο σπίτι. Γέμισε το σακίδιό της με πολύχρωμα μολύβια που έλαμπαν, τετράδια με σχέδια αστεριών και το αγαπημένο της βιβλίο με παραμύθια.
Ο γάτος της, ο Τσίπρας, πήδηξε μέσα στο σακίδιο, κάνοντας τη Λιλίκα να γελάσει.
— «Έτοιμοι είμαστε!» είπε δυνατά.
Καθώς ο ήλιος έδυε πίσω από τα βουνά, η Λιλίκα ένιωθε έτοιμη για τη νέα σχολική χρονιά.
Ήξερε πως την περίμεναν γέλια, μάθηση και πολλές μαγικές στιγμές με τους φίλους της.
