Ένα βράδυ, η μικρή μαγισσούλα Λιλίκα κοίταξε τον ουρανό γεμάτο αστέρια.
— «Πόσο θα ήθελα να περπατήσω ανάμεσά τους!» σκέφτηκε.
Ξαφνικά, ένα αστέρι έπεσε κοντά της και άφησε πίσω του ένα μονοπάτι από φως.
Η Λιλίκα φόρεσε το καπέλο της, πήρε τον γάτο της, τον Τσίπρα, και ανέβηκε στο μονοπάτι.
Κάθε βήμα έκανε τα αστέρια να λάμπουν πιο δυνατά.
Συνάντησε φεγγαρόλουστες πεταλούδες, άκουσε μελωδίες από ουράνια πουλιά και είδε σύννεφα να γίνονται μαξιλάρια.
Όταν έφτασε στην κορυφή, το πιο μεγάλο αστέρι της μίλησε:
— «Λιλίκα, να θυμάσαι πάντα: η μαγεία βρίσκεται στην καλοσύνη και στα όνειρα που κάνεις.»
Η Λιλίκα γύρισε πίσω χαμογελαστή.
Και από τότε, κάθε βράδυ κοιτάζει τον ουρανό και σκέφτεται τα μαγικά της όνειρα.
