Η μικρή Μαγισσούλα έκλεισε την τσάντα της και χαμογέλασε.
Η τελευταία καμπάνα του σχολείου χτύπησε, και όλα τα παιδιά πετάχτηκαν έξω, γελώντας και τρέχοντας στην αυλή.
«Τέλος για σήμερα!» φώναξε η Μαγισσούλα, τινάζοντας τη σκούπα της.
Δεν ήταν μια συνηθισμένη μαθήτρια∙ ήταν μια μικρή μάγισσα που πήγαινε στο σχολείο των ανθρώπων, για να μάθει γράμματα και μαγικά μυστικά μαζί!
Στον δρόμο της για το σπίτι, σταμάτησε να μαζέψει τρεις χρυσές φθινοπωρινές φύλλες.
Η κάθε μία έκρυβε μια μικρή ευχή:
μία για χαμόγελο,
μία για καλοσύνη,
και μία για ένα γλυκό απόγευμα με κακάο και μπισκότα.
Όταν έφτασε στο δασάκι κοντά στο σπίτι της, η σκούπα της αναστέναξε.
«Αχ, κουράστηκα!» είπε.
Η Μαγισσούλα γέλασε.
«Έλα τώρα, λίγη μαγεία ακόμα και φτάσαμε!»
Με μια στροφή του ραβδιού της, η σκούπα ξαναζωντάνεψε και πέταξαν πάνω από τα δέντρα.
Η πόρτα του σπιτιού άνοιξε μόνη της, και το μικρό μαγικό φως στην οροφή αναβόσβησε χαρούμενα.
Η Μαγισσούλα άφησε την τσάντα της, έβγαλε τα παπούτσια της και ψιθύρισε:
«Μια μέρα γεμάτη γράμματα και χαρά τελείωσε. Τώρα, ώρα για λίγη ξεκούραση… και μια μικρή μαγεία ακόμα!»
Ένα αστέρι έλαμψε στο παράθυρο∙ ήταν το σημάδι πως τα μαθήματα της επόμενης μέρας θα ήταν γεμάτα καινούριες περιπέτειες! 🌟
